به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدهادی یوسفی غروی در دومین پیش همایش کنگره بین المللی علامه شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء که به بررسی اندیشه های فقهی و رونمایی از مجموعه فقهی موسوعه ایشان اختصاص داشت، اظهار کرد: علامه محمدحسین کاشف الغطاء در نجف متولد شد اما پدر ایشان طبق عرف ایرانیان نام او را «محمدحسین» نهاد و ان تا زمانی بود که به لبنان نرفته بودند. وقتی به لبنان رسیدند، عده ای از علمای آن دیار بر ایشان اشکال گرفتند که در عربی، دو نام به این صورت کنار هم قرار نمی گیرد و ایشان وقتی از لبنان بازگشت امضای خود را به «محمد الحسین» تغییر داد آنگونه که در عرف ائمه (ع) است.

وی با اشاره به نقش های متعدد علامه کاشف الغطاء افزود: یکی از نقش های مهم ایشان در کتاب «عقود حیاتی» است که اخیرا به چاپ رسیده است و منظور از «عقد» گردنبندی است که به صورت ۱۰ دانه ای بوده و اعراب به گردن می انداختند و مقصود از نامگذاری کتاب هم بیان سرگذشت علامه کاشف الغطاء به صورت ده ساله ده ساله بوده است.

استاد حوزه علمیه قم افزود: یکی از مشکلات در آن زمان، جوانانی بودند که با فرارسیدن ماه ربیع الاول شروع به آزار و اذیت می کردند لذا علامه همت کرده و عده زیادی از مردم در صحن امیرالمومنین(ع) جمع می شوند و شیوخ عشایر محلات نجف را وادار می کنند کسانی که از ایشان حرف شنوی دارند را جمع کنند و موثر هم واقع می شود و آن وضعیت تغییر پیدا می کند.

وی افزود: علامه کاشف الغطاء طلاب را تشویق به نوشتن درباره اهل بیت (ع) می کرده است از جمله وقتی یک نویسنده مصری در آثار خود، اشاره ای به امام حسن (ع) می کند و از ایشان به عنوان موسس حزب قائدین شیعه نام می برد، مرحوم کاشف الغطاء، یکی از شاگردان خود به نام آقای قرشی را تشویق می کند کتابی درباره امام حسن (ع) بنویسد که اولین کتاب ایشان است و بعد به تدریج در زمینه همه معصومین (ع) دست به تألیف می زند.

حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی تصریح کرد: علامه کاشف الغطاء از جمله عالمان شاعر است که دیوان شعری هم دارند که اگر تاکنون به چاپ نرسیده، جا دارد که احیا شود.

وی گفت: یکی دیگر از اقداماتی که علامه کاشف الغطاء بزرگ به منظور تداوم حیات حوزوی نجف انجام دادند، این بود که از همه عشایر شیعه عراق خواست هنگام مرگ وصیت کنند ثلث اموال خود را به مرجعیت نجف بدهند که هنوز آثار این اقدام در میان عشایر شیعه دیده می شود. درخواست دیگری که علامه از مردم عراق کرد این بود که جنازه های مردگان خود را به نجف اشرف حمل کنند تا مورد مغفرت قرار گیرند. همچنین آیت الله سیدمحمدکاظم یزدی بازاری در کنار شطّ فرات ساخته بود که وقتی شیوخ عشایر عرب لنج های حبوبات را کنار شط فرات می بردند و آنجا پیاده می کردند، مستوفیانی از طرف آیت الله سیدکاظم یزدی معامله می کردند و لذا اولین مرجعی که نان حوزه را برقرار کرده است، آیت الله سیدمحمدکاظم یزدی است.